Μια φορά και έναν καιρό, στη
μακρινή Κίνα, ένα κορίτσι γεννήθηκε σε μία φτωχή οικογένεια. Ήταν ολοφάνερο
διαφορετική, απόμακρη. Δεν μπορούσε να μάθει τη γλώσσα, δεν μπορούσε να
βοηθήσει στις δουλειές του σπιτιού. Την έβλεπαν να κάθεται στη Φύση και να
κλαίει συνεχώς, την έβλεπαν να ξεπορτίζει το βράδυ από το σπίτι και να βλέπει
τα αστέρια, ξαπλωμένη στα χωράφια. Σιωπηλό Σύννεφο ήταν το όνομά της.