ΦΩΤΕΙΝΟ ΟΝΕΙΡΟ

«Άγγελε, μου είπες ότι μας περιμένουν θαυμαστά πράγματα. Θα ξεφύγουμε από τη φτώχεια, τη πείνα, τους πολέμους; Θα πάνε επιτέλους οι σημερινοί κυβερνώντες σπίτι τους, θα γίνουμε ελεύθεροι, θα μάθουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας, θα μάθουμε τη πραγματική μας ιστορία; Ποια είναι η μεγαλύτερη αλλαγή που θα έχουμε; Μα… γιατί γελάς, τι είπα που είναι τόσο αστείο;»

«Αιμίλιε, εξακολουθείς να κοιμάσαι! Είσαι ένας δισεκατομυριούχος και αναρρωτιέσαι για το πώς θα αποκτήσεις μια δραχμή. Μπορείς να κάνεις το γύρο του κόσμου, και δεν ξέρεις να πας στο διπλανό χωριό, είσαι η ίδια η φωτιά και αναρρωτιέσαι μήπως κρυώσεις.» - «Μα γιατί με μπερδεύεις περισσότερο, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε εμείς οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι για να αλλάξει όλος αυτός ο άδικος κόσμος; Σίγουρα κάποια πολύ ισχυρή δύναμη πρέπει να ενεργοποιηθεί για να συμβούν αυτές οι αλλαγές.»

-«Για να ψάξουμε να βρούμε λοιπόν, αυτή την ισχυρή δύναμη. Που να βρίσκεται άραγε… Έχεις προσέξει Αιμίλιε ότι ένας γκρινιάρης άνθρωπος προσελκύει συνεχώς δυσάρεστες καταστάσεις στη ζωή του;» - «Α ναι βέβαια, πάντα είναι κακότυχος, νομίζει ότι οι άλλοι φταίνε, ενώ αντίθετα ένας άνθρωπος που δέχεται με χαμόγελο τα πάντα γύρω του, καλά και κακά, τον συντροφεύει μία παράξενη τύχη, οι υπόλοιποι άνθρωποι τον συμπαθούν γιατί ίσως τους ξαλαφρώνει από τα βάσανά τους, θα έλεγα ότι ελκύει καλά γεγονότα για να του συμβούν.»

«Πλησιάζεις! Θα ήθελα τώρα να σου ρωτήσω ένα μέγιστο φιλοσοφικό ερώτημα… Για πες μου λοιπόν, η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό τη κότα;» - «Αμάν βρε Άγγελε, πότε θα σοβαρευτείς επιτέλους…» -«Σε βεβαιώνω ότι μιλάω σοβαρά. Πες μου.» -«Αν και δε καταλαβαίνω τι σχέση έχει αυτό με το θέμα μας θα έλεγα ότι η κότα έκανε το αυγό. Το αυγό μπορώ να πω ότι έγινε κότα, αλλά σε καμία περίπτωση το αυγό δεν κάνει, δεν δημιουργεί από μόνο του έναν άλλον οργανισμό.»

-«Αιμίλιε μου άρεσε η απάντησή σου. Ας συνδέσουμε τα στοιχεία μεταξύ τους. Ψάχνουμε να βρούμε μία ισχυρή δύναμη που θα αλλάξει το κόσμο. Η ψυχολογική κατάσταση του ανθρώπου σχετίζεται με τα γεγονότα της ζωής του. Και… η κότα δημιουργεί το αυγό…» -«Άγγελε, αν βγει άκρη από αυτό τον αχταρμά να μου τρυπήσεις τη μύτη…» -«Κι όμως θα βγει κάτι που δεν μπορούσες ποτέ να φανταστείς! Για πες μου: Εσύ και η πραγματικότητα γύρω σου, τι σχέση έχει ο ένας για τον άλλον χρησιμοποιώντας τη κότα και το αυγό.»

-«Αν και είναι λίγο τραβηγμένο το παράδειγμα, για να μη πω γελοίο, η πραγματικότητα είναι η κότα και εγώ είμαι το αυγό. Εγώ γεννήθηκα μέσα σε αυτή τη πραγματικότητα, κάποια στιγμή θα πάω και στα θυμαράκια, ζω αυτή την άχαρη ζωή μου, με πίκρες και με βάσανα, ε υπάρχουν και καλές στιγμές…» -«Εδώ φίλε μου Αιμίλιε θα πρέπει να σε ενημερώσω ότι τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά… Εσύ είσαι η κότα και η πραγματικότητα γύρω σου, το αυγό.»

-«Ορίστε; Άκουσα καλά;» -«Ναι Αιμίλιε, ο γκρινιάρης άνθρωπος δεν ελκύει απλά αρνητικές καταστάσεις. Στη πραγματικότητα δημιουργεί μία ανυπόφορη πραγματικότητα. Όπως ακριβώς μία κότα κάνει ένα αυγό.» - «Κάτσε Άγγελε, γιατί νομίζω ότι έχεις ξεφύγει εντελώς. Σου θυμίζω ότι εγώ, όπως και όλοι οι άνθρωποι γεννιόμαστε σαν βρέφη και φεύγουμε σαν γεροντάκια σε αυτή τη πραγματικότητα και η πραγματικότητα μένει. Εμείς είμαστε που φεύγουμε. Η πραγματικότητα μας δημιουργεί, είμαστε απλά εφήμερα πλάσματα, εντός της.»

-«Όχι φίλε μου Αιμίλιε. Η φαινομενική γέννηση και ο φαινομενικός θάνατος είναι απλά αναβοσβήματα της αιώνιας Ψυχής σου που διαχειρίζεται, που δημιουργεί σε συνεργασία με τις υπόλοιπες Ψυχές του πλανήτη ένα κοινό όνειρο, που λέτε πραγματικότητα. Δέχτηκες ένα προγραμματισμό, σύμφωνα με τον οποίο ξεχνάς ποιος είσαι, και όταν αρχίζεις να καταλαβαίνεις μερικά πράγματα, εξαφανίζεσαι φαινομενικά, και ξαναεμφανίζεσαι φαινομενικά αφού τα ξαναξέχασες όλα, και όλα αυτά σε ένα στημένο παιχνίδι.»

«Καταλαβαίνεις λοιπόν Αιμίλιε ότι αυτή η ανώτερη δύναμη που μπορεί να αλλάξει όλο τον κόσμο βρίσκεται μπροστά μου, είσαι εσύ.» -«Άγγελε, δε μους λες, εκεί πάνω που είσαι έχετε καλούς γιατρούς για τη περίπτωσή σου;» -«Φυσικά. Σε κάθε πραγματικότητα δημιουργούμε ότι θέλουμε. Αν και θα έλεγα σωστότερα ότι η πραγματικότητα είναι απλά ένα όνειρο. Εμείς καθορίζουμε αν θα είναι σκοτεινό ή φωτεινό όνειρο αυτό που ζούμε…»