Τρίτη 14 Νοεμβρίου 2017

Η ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΜΑΘΗΣΗ







1. Θέλουμε ένα σχολείο χαρούμενο και ενδιαφέρον που να μην επικεντρώνεται στη καταναγκαστική συσσώρευση πλήθους στείρας γνώσης. Θέλουμε ένα σχολείο που να συμβάλλει στη δημιουργία ακέραιων χαρακτήρων, με αυτοπεποίθηση και το σπόρο της ελευθερίας στη καρδιά τους. 


2. Η βιωματική μάθηση είναι ο κρυφός λόγος ύπαρξης μας, και φυσικός τρόπος διδασκαλίας σε όλη τη ζωή μας, άλλοτε σαν παιχνίδι, άλλοτε σαν πρόκληση, άλλοτε σαν εξερεύνηση, άλλοτε σαν λάθος, άλλοτε σαν ταξίδι, άλλοτε σαν εναλλαγή ρόλου, πάντα σαν εμπειρία. Εμπεριέχει το ενδιαφέρον, τη χαρά, την έξαψη, την αποκάλυψη, τη φιλία, τη συντροφικότητα, τη προσπάθεια, τον τρόπο να ενεργεί κανείς, τη πραγμάτωση, την ευτυχία.
 

3. Η βιωματική μάθηση έχει διαδρομές και εμπειρίες. Ο κάθε ένας ακολουθεί το δικό του, προσωπικό μονοπάτι. Στη πορεία του διασταυρώνεται με άλλους συνοδοιπόρους που μπορεί να του φανούν χρήσιμοι, μπορεί και όχι. Όλοι οι συνοδοιπόροι είναι δάσκαλοι, όλοι είναι μαθητές. Ο πραγματικός κοινός κρυμμένος δάσκαλος ωστόσο, είναι η ίδια η Φύση και ο Θεός.

Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2017

Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ






Μια φορά και ένα καιρό, ήταν ένας νεαρός οδοιπόρος… Ανεβαίνοντας το μονοπάτι στο δάσος της επιβίωσης, ένα στριφογυριστό και κάποιες φορές επικίνδυνο μονοπάτι, έφτασε σε ένα σταυροδρόμι….

Πέμπτη 17 Αυγούστου 2017

ΤΟ ΣΚΙΟΦΥΛΛΟ



Μια φορά και ένα καιρό, ήταν ένα φύλλο… Άνηκε σε έναν σεβάσμιο πλάτανο, που είχε φυτρώσει στις πηγές των υδάτων, που όλα μαζί μαζεύονταν και κάνανε τον ποταμό, και ο ποταμός έκανε την εύφορη κοιλάδα, και πλήθος από χωριουδάκια ήταν σε κάθε στροφή του, και μυρμηγκιές ανθρώπων, ξωμάχων ζούσαν στην εύφορη κοιλάδα…

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΟΥΝΑ





Το φτωχό παιδί ζούσε σε μία αγροτική οικογένεια σε έναν λασπωμένο κάμπο. Με το χάραμα ξύπνημα, δουλειά με τα ζώα, δουλειά στα χωράφια, δουλειά στα δέντρα. Και το ψωμί λιγοστό, ίσα-ίσα για να βγάλουν το χειμώνα. Δεν είναι ότι δεν συμπαθούσε τη Φύση, ήταν ότι ήταν συνεχώς δυστυχισμένο και κάτι ώρες – ώρες το έπνιγε το παράπονο: «Μα γιατί πρέπει να κάνω αυτό που κάνω κάθε μέρα, που δεν μου αρέσει, γιατί να είναι έτσι η ζωή μου;»