Η ΤΟΥΦΑ ΤΟΥ ΜΠΕΤΟΒΕΝ

Ο Μπετόβεν, αυτός ο μεγάλος συνθέτης είχε πολλούς θαυμαστές στη Βιέννη. Ανάμεσα τους και μία γριά κόμισσα, πλούσια και λάτρης της μουσικής του. Αυτή η κυρία πέρα από το ενδιαφέρον της για τον Μπετόβεν ήθελε διακαώς κάτι περισσότερο: Ήθελε να έχει στη κατοχή της κάτι προσωπικό από τον μεγάλο μουσουργό. Κάτι που θα είχε μόνο αυτή. Συγκεκριμένα ήθελε μία τούφα από τα μαλλιά του.

Το εξομολογήθηκε λοιπόν σε κάποιες από τις καλές συναναστροφές που έκανε αλλά η ίδια δεν τολμούσε να το ζητήσει απευθείας από τον Μπετόβεν. Εκτός του ότι θα ήταν πολύ δύσκολη η θέση της σε αυτό το παράξενο αίτημα, ήταν γνωστό σε όλη τη Βιέννη ότι ο μεγάλος Δάσκαλος της Μουσικής ήταν πολύ παράξενος χαρακτήρας, μονόχνωτος, δεν τον ενδιέφεραν οι τύποι και οι ευγένειες και άνετα μπορεί να εξευτέλιζε τη κόμισσα ή να αντιδρούσε με τρόπο απότομο ή ακόμα και βίαιο.

Για αυτό η κόμισσα ήταν στεναχωρημένη, και αναζητούσε κάποια λύση για να αποκτήσει την πολυπόθητη τούφα από τα πάντα ακατάστατα ψαρά μαλλιά του μεγάλου Δάσκαλου. Πήγαινε πάντα στις συναυλίες του, αλλά ο απότομος χαρακτήρας του Μπετόβεν της ήταν εμπόδιο για να τολμήσει να απευθύνει άμεσα το αίτημά της. Σε ένα τσάι, ωστόσο, που εκμυστηρεύτηκε τον καημό της στους φίλους της ήταν τυχερή. Παρών ήταν ένας ανηψιός του Μπετόβεν, κάπως κακοντυμένος, και με τη φήμη επιπόλαιου νέου.

«Να σας βοηθήσω ευχαρίστως εγώ, κυρία κόμισσα! Αλλά ξέρετε θα αργήσω γιατί έχω να κάνω ένα ταξίδι να πάω στις χμ.. φυτείες μου να μαζέψω ένα ποσόν που χρειάζομαι κάπως άμεσα… καταλαβαίνετε….» - «Νέε μου! Εάν μπορείς να μου φέρεις τη τούφα του θείου σου τη θέλω άμεσα! Πόσα χρήματα χρειάζεσαι; Τόσα. Θα τα έχεις από εμένα εάν αύριο κιόλας μου τη φέρεις!» απάντησε με λαχτάρα η πλούσια κόμισσα.

Ο μονίμως άφραγκος ανηψιός του Μπετόβεν δεν έχασε καιρό. Την επόμενη μέρα το πρωί πήγε σε ένα μαντρί κοντά στο σπίτι του, εντόπισε έναν γκριζόασπρο τράγο και του έκοψε το… μούσι. Στη συνέχεια παρέδωσε το μούσι του τράγου με επισημότητα στη κόμισσα: «Ορίστε, έκοψα τη τούφα πάνω από το μέτωπο του θείου μου, εκεί ακριβώς που οραματίζεται τις συμφωνίες του». Η κόμισσα ξετρελαμμένη τον ευχαρίστησε και τον πλήρωσε γεναιόδωρα για την υπηρεσία του.

Ο απατεώνας ανηψιός κατευθύνθηκε στα στέκια του για να ξοδέψει τα λεφτά και η κόμισσα όλο χαρά έδεσε με μία γαλάζια κορδέλα τη πολύτιμη τούφα, παράγγειλε ένα ασημένιο κουτάκι για να τη τοποθετήσει και από εκείνη τη στιγμή δεν άφηνε ευκαιρία για ευκαιρία για να την επιδείξει με θρησκευτική ευλάβεια και καμάρι σε κάθε κοινωνική συναναστροφή που είχε. Όλη η καλή κοινωνία της Βιέννης σε λίγο διάστημα είχε δει τη πολύτιμη τούφα, που είχε ακριβώς την ίδια απόχρωση με τα μαλλιά του Μπετόβεν, αν και το άρωμα έδειχνε ότι ο μεγάλος μουσικός δεν αφιέρωνε και πολύ χρόνο για … καθαριότητα.

Η εξέλιξη αυτή θορύβησε τον απατεώνα ανηψιό που φοβούμενος ότι ο παράξενος θείος του θα το μάθαινε από τρίτους, είπε στο θείο του την αλήθεια. Ο Μπετόβεν τον αρπάζει, του ρίχνει δύο χαστούκια και του λέει: «Κάθαρμα! Ντροπή σου! Τι έκανες τα λεφτά που σου έδωσε η κόμισσα;» - «Εγώ θείε, χμ..  τα επένδυσα σε κάτι καταστήματα» -«Τι καταστήματα τομάρι;» -«Καπηλειά, χαρτοπαιχτικές λέσχες…» -«Κατάλαβα, τα έφαγες όλα! Πάμε γρήγορα στη κόμισσα!».

Στη κόμισσα ο Μπετόβεν είπε: «Κυρία μου, πέσατε θύμα απάτης από τον ίδιο μου τον ανηψιό! Σας ζητάμε συγνώμη, δεν έχουμε τα χρήματα για να σας τα επιστρέψουμε, αλλά σας παρακαλώ, πάρτε ένα ψαλίδι και κόψτε εσείς η ίδια όσες τούφες θέλετε. Το κεφάλι μου είναι στη διάθεσή σας!»