Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα απομονωμένο και φτωχό μέρος ζούσε μία οικογένεια με τρία παιδιά, τρία αδέρφια. Ο πατέρας τους ήθελε ωστόσο να δώσει ευκαιρίες στα παιδιά του να μορφωθούν ώστε να μπορέσουν να ξεφύγουν από αυτό το μέρος και να βρούνε αυτό το περισσότερο που μπορούνε να βρούνε οι άνθρωποι στη ζωή.
Ο Ταμαμούα, ένα φτωχό αγόρι του θαλασσινού χωριού της Πολυνησίας, ήταν ήδη ένας έμπειρος ψαράς και βουτηχτής. Μπορούσε να κρατάει την αναπνοή του και να κάνει βαθιές καταδύσεις. Ήξερε σαν τη τσέπη του το βυθό του νησιού του, αλλά κάτι σαν μαγνήτης τον προκαλούσε να εξερευνήσει την ατόλη Τανίβα. Σε όλες τις ιστορίες που άκουγε από παιδί, ήταν το απόλυτο απαγορευμένο και καταραμένο μέρος. Εκεί ζούσε ένα θαλασσινό τέρας που καταβρόχθιζε τους βουτηχτές που αψηφούσαν τη θανατερή του φήμη, και δεν έμενε ίχνος από αυτούς τους χαμένους.
