Ενσυνείδηση

 

Συνήθως η προσοχή μας βρίσκεται «χαμένη» σε μία χαώδη μηχανική νοητική διαδικασία «αυτόματου πιλότου» (συχνά αρνητικών) σκέψεων. Η Ενσυνείδηση σημαίνει να βγαίνουμε εκτός αυτής της μηχανικής νοητικής διαδικασίας και να πάρουμε το τιμόνι του ελέγχου της προσοχής μας.

 

 

Η τεχνική της Ενσυνείδησης έχει τέσσερα διακεκριμένα στάδια.

Ι. Αναπνοή

ΙΙ. Χαλάρωση στο Σώμα

ΙΙΙ. Παρατήρηση των σκέψεων

IV. Βίωση του Εαυτού μας

Στην αρχή βολεύει να την πειραματιστούμε μόνοι μας, σε ήσυχο περιβάλλον, με κλειστά τα μάτια, μετά με ανοιχτά τα μάτια και βαθμιαία σε οτιδήποτε κάνουμε. Χρειάζεται κάποιος χρόνος. Για παράδειγμα, όταν γυμνάζουμε το σώμα μας, μετά από κάποιους μήνες θα δούμε τα αποτελέσματα, έτσι και εδώ.

  

# 1

Ενσυνείδηση: Επίπεδο Ι, η αναπνοή 

Καθόμαστε σε ένα βολικό σημείο, όπου δεν θα μας ενοχλήσουν και αισθανόμαστε ασφαλείς.

Κλείνουμε τα μάτια.

Προσέχουμε μόνο την αναπνοή μας, την εισπνοή και την εκπνοή.

Εισπνέουμε αργά, ρυθμικά και φυσικά.

Η αναπνοή μας είναι βαθιά, ο αέρας φτάνει μέχρι την κοιλιά μας.

Προσπαθούμε να μην χάνουμε αναπνοή από τη συνείδησή μας, να μην μας τραβάνε οι σκέψεις στις ονειροπολήσεις τους. Εάν αυτό συμβεί όμως, απλά επιστρέφουμε στην προσπάθειά μας.

Χρησιμοποιούμε την αναπνοή μας σαν σημείο αναφοράς, που μας βοηθάει να χαλαρώνουμε.

Μπορούμε να αισθανθούμε τον αέρα την ώρα που μπαίνει στα ρουθούνια μας.

Μπορούμε να ακούμε τον απαλό ήχο που κάνει ο αέρας, έναν ήχο που ακούμε μόνο εμείς, που επαναλαμβάνεται ρυθμικά.

Έξω μπορεί να υπάρχουν ήχοι, εμείς όμως εμμένουμε στην συγκέντρωσή μας. 

Από το νου μας μπορεί να εμφανίζονται σκέψεις, εμείς όμως εμμένουμε στη συγκέντρωση στην αναπνοή μας.

# 2

Ενσυνείδηση: Επίπεδο II, το σώμα 

Συνεχίζουμε από το επίπεδο Ι (η αναπνοή) 

Προσέχουμε μόνο την αναπνοή μας, την εισπνοή και την εκπνοή.

Πάμε τη προσοχή μας, τη συνείδησή μας, στα πέλματά μας, 

φανταζόμαστε και τα δύο ταυτόχρονα

φανταζόμαστε ένα ρεύμα χαλάρωσης να βρίσκεται εκεί

όσο κρατάει μία εισπνοή και εκπνοή κρατάμε τη προσοχή μας στο μέρος του σώματος που χαλαρώνουμε

κινούμαστε προς τα πάνω, ανεβαίνοντας από το κόκκαλο στις δύο κνήμες,

στους μηρούς

στη λεκάνη,

 

 

πάμε το ρεύμα χαλάρωσης στα χέρια μας,

ταυτόχρονα και στα δύο μας χέρια,

στους πήχεις,

στα μπράτσα,

στους ώμους,

ανεβαίνουμε στον κορμό μας τώρα,

στη περιοχή του στομαχιού,

με όσες αναπνοές χρειαστεί,

 

αργά ανεβαίνουμε προς τα πάνω,

πάμε στην περιοχή του στήθους,

με όσες αναπνοές χρειαστεί,

πάμε στο σβέρκο

ας δώσουμε όσες αναπνοές χρειαστεί

φανταζόμαστε ότι φεύγει όλη η ένταση του σώματος

ανεβαίνουμε στο λαιμό,

στο κεφάλι μας, στο ύψος της κάτω σιαγόνας,

στο ύψος της μύτης,

στο ύψος των ματιών, 

στο πάνω μέρος του κεφαλιού μας

Όλη αυτή την ώρα δεν χάνουμε την επαφή μας με την ρυθμική αναπνοή μας

εάν έρχονται σκέψεις, τις αγνοούμε, είμαστε προσηλωμένοι, συγκεντρωμένοι σε αυτό που κάνουμε,

εάν έρθει κάποια σκέψη και μας αποσυντονίσει, δεν πειράζει, επιστρέφουμε στην προσπάθειά μας

Φανταζόμαστε ότι όλο μας το σώμα τώρα είναι χαλαρό και όλα τα μέλη του έχουν το φυσικό τους βάρος

Κάνουμε τρεις αναπνοές φανταζόμενοι τώρα ότι χαλαρώνει όλο μας το σώμα, 

εάν τυχόν εντοπίσουμε κάποιο μέρος του σώματός μας που έχει ένταση, το χαλαρώνουμε με τρεις τελευταίες αναπνοές.

# 3

Ενσυνείδηση: Επίπεδο ΙII, ο Νους 

Συνεχίζουμε από το επίπεδο ΙΙ (το σώμα) 

Προσέχουμε την αναπνοή μας, την εισπνοή και την εκπνοή.

Έχουμε χαλαρώσει το σώμα μας

Πάμε στο κέντρο του μυαλού μας

“Κοιτάζουμε” προς το μέτωπό μας, προς το μέρος των ματιών μας

Από εκεί θα εμφανιστεί κάποια σκέψη

Διατηρούμε τη προσοχή μας, τη συνειδητότητά μας στο κέντρο του εγκεφάλου μας και απλά παρατηρούμε, απλά περιμένουμε να εμφανιστεί κάποια σκέψη

Περιμένουμε ακίνητοι όπως μια γάτα που περιμένει να πιάσει ένα ποντίκι

Εμείς είμαστε η γάτα και η σκέψη το ποντίκι

Αν παρασυρθούμε από κάποια σκέψη σε κάποιο μικρό όνειρο, επανερχόμαστε

Δεν μας ενδιαφέρει να κρίνουμε μια σκέψη,

Αν είναι καλή ή κακή, χρήσιμη ή άχρηστη

Απλά θέλουμε να μπορέσουμε να την παρατηρήσουμε σαν κάτι διαφορετικό από εμάς

  

Κάποια στιγμή καταφέρνουμε και τη πιάνουμε, την παρατηρούμε και αυτή σβήνει, αφού δεν κατάφερε να μας ταυτίσει

Κάποιες μας λένε τι να κάνουμε, κάποιες εκφράζουν αρνητικότητα, κάποιες απλά φλυαρούνε.

Εμείς όμως μένουμε αμετακίνητοι, στο κέντρο του μυαλού μας, παρατηρώντας

Οι σκέψεις εμπεριέχουν και συναίσθημα, εμπεριέχουν και μία δράση/πράξη

ένα πιθανό μελλοντικό σενάριο ή ένα τροποποιημένο παρελθόν

δεν μας ενδιαφέρει όμως να συμμετάσχουμε σε αυτό

εμείς μένουμε στο κέντρο του εγκεφάλου, απλά παρατηρώντας

βλέπουμε ότι είναι κάτι το διαφορετικό από εμάς, τον παρατηρητή

ο νους μας μένει ήσυχος, σιωπηλός,

βιώνουμε τη σιωπή

μένουμε στη σιωπή

είμαστε πια μόνο ο παρατηρητής

# 4

Ενσυνείδηση: Επίπεδο IV, το Είναι 

Συνεχίζουμε από το επίπεδο IΙΙ (ο Νους) 

Προσέχουμε την αναπνοή μας, την εισπνοή και την εκπνοή.

Έχουμε χαλαρώσει το σώμα μας

Έχουμε ηρεμήσει το μυαλό μας

Ο νους μας είναι ήσυχος, σιωπηλός,

οι σκέψεις, εάν εμφανίζονται, είναι χωρίς δύναμη πια να μας πάνε εκεί που θέλουν

είμαστε πια μόνο ο παρατηρητής

Πάμε πιο βαθιά στον εαυτό μας

Στο κεντρικό μας σημείο: στο κέντρο της σπονδυλικής μας στήλης, στο ύψος της καρδιάς,

Ο κορμός μας, είναι σαν ένας κορμός δέντρου, όπου εμείς πάμε μέσα στο κέντρο του, στο κατακόρυφο κέντρο του, αφήνοντας τον κόσμο και τις σκέψεις στον φλοιό του

Συνεχίζουμε να αναπνέουμε ρυθμικά, με κάθε εκπνοή έχουμε τη δύναμη να πηγαίνουμε όλο και πιο μέσα στο κέντρο μας

Διαπιστώνουμε ότι είναι μία τεράστια περιοχή μέσα στο κέντρο μας και με κάθε μας εκπνοή μπορούμε και μπαίνουμε όλο και πιο μέσα, όλο και βαθύτερα

μένουμε σε αυτή την αίσθηση, να είμαστε μόνο και αποκλειστικά το είναι μας

Σαν να έχει χαθεί ο χώρος και ο χρόνος και να μένουμε μόνο στο είναι μας,

μένουμε μόνο στο να υπάρχουμε,

ακίνητοι, σιωπηλοί,

αισθανόμαστε σαν να έχουν απλά σταματήσει τα πάντα,

μένουμε σε αυτή την αίσθηση, σε αυτή την κατάσταση,

όσο περνάει η ώρα,

ερχόμαστε πάρα πολύ κοντά στον αληθινό μας εαυτό,

ξεχωρίζοντας το σημαντικό με το ασήμαντο,

το αληθινό με το ψεύτικο,

όλα να χάνονται και να μένει μόνο η αίσθηση του Εαυτού μας,

να βιώνουμε, να υπάρχουμε,

να Είμαστε.