Το 3ο Βασίλειο

 

 

 

Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα πολύ μεγάλο νησί, υπήρχαν 3 Βασίλεια. Δύο μεγάλα: το Δυτικό και το Ανατολικό και ένα μικρό Βασίλειο που ήταν στο κέντρο του νησιού.

 

Στο μικρό Βασίλειο υπήρχαν άνθρωποι που προέρχονταν και από το Δυτικό και από το Ανατολικό Βασίλειο. Κάποια στιγμή υπήρχε διαμάχη μεταξύ τους, παλιές θλιβερές ιστορίες, παρεξηγήσεις, διαφορετική γλώσσα και εθνότητα που δεν άργησαν να εξελιχθούν σε βίαιες αντιπαραθέσεις.

 

Στο 3^ο Βασίλειο επικρατούσαν πριν χρόνια οι Ανατολικοί, αλλά άλλαξαν οι συνθήκες και επικράτησαν οι Δυτικοί κάτοικοι, και αυτό τους έδωσε τη δυνατότητα να επιτίθενται στους Ανατολικούς κάτοικους. Αυτοί, μη μπορώντας άλλο να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση ζήτησαν βοήθεια από τον Ανατολικό Βασιλιά. Αυτός έφερε τον στρατό του στα σύνορα του 3^ου Βασιλείου.

 

Ο Δυτικός Βασιλιάς τον προειδοποίησε να μην επέμβει στα εσωτερικά του 3^ου Βασιλείου και έστελνε τους πρεσβευτές του να βρεθεί μία διπλωματική λύση. Του είπε ξεκάθαρα λοιπόν να μην τολμήσει να μπει μέσα, γιατί τότε θα έχει κυρώσεις, αλλά ο Ανατολικός στρατός έκανε εισβολή στο 3^ο Βασίλειο, ήταν πολύ δυνατότερος από τον στρατό του 3^ου Βασιλείου και προέλασε γρήγορα προς την πρωτεύουσα του.

 

Ο Δυτικός Βασιλιάς συγκάλεσε συμβούλιο για να δούνε τι θα κάνουν. Ο στρατάρχης του είπε ότι εάν έστελναν τον δικό τους στρατό, είχαν τον δυνατότερο στρατό και πολύ πιθανόν να νικούσαν, αλλά οι νεκροί θα ήταν πάρα πολλοί και πιθανόν όλες οι πόλεις του νησιού να γινόντουσαν ερείπια, για αυτό και συνέστησε να μην επιτεθούνε.

 

Ο Υπουργός Οικονομικών τότε είπε ότι θα μπορούσαν να του εφαρμόσουν οικονομικό πόλεμο. Το Δυτικό Βασίλειο ήταν το πλουσιότερο και εάν εφάρμοζαν εμπάργκο και περιορισμούς στο Ανατολικό, τότε πολύ πιθανόν να το γονάτιζαν, αλλά προειδοποίησε ότι και αυτοί θα είχαν συνέπειες γιατί πολλές πρώτες ύλες προέρχονταν από το Ανατολικό Βασίλειο, άρα θα είχαν και αυτοί φτώχεια, πείνα και εσωτερικές εξεγέρσεις.

 

Ο Πρωθυπουργός πρότεινε σαν καλύτερη λύση την δεύτερη, γιατί και δεν θα είχαν ολοκληρωτική καταστροφή, αλλά και θα τιμωρούσαν τον Ανατολικό Βασιλιά, που τόλμησε να επιτεθεί, ενώ αυτοί τον προειδοποίησαν ξεκάθαρα και πρέπει να τηρήσουν τον λόγο τους, να υποστηρίξουν τους Δυτικούς κατοίκους του 3^ου Βασιλείου.

Ο Δυτικός Βασιλιάς ήταν σκεφτικός τότε, και στο συμβούλιο πλανήθηκε μια αμήχανη σιωπή.

 

Μήπως μπορώ να μιλήσω και εγώ; Ρώτησε ο Υπουργός Παιδείας, ο οποίος ήταν με διαφορά ο γεροντότερος όλων.

 

-Εσείς μπορεί να μην θυμάστε, αλλά εγώ θυμάμαι αμυδρά εκείνα τα χρόνια που είχαμε αντιμετωπίσει εμφύλιο πόλεμο, και ο χωριανός σκότωνε χωριανό, ο αδερφός σκότωνε αδερφό. Τότε, την ώρα του πολέμου πίστευαν και οι δύο παρατάξεις ότι δεν υπάρχει καμία λύση πέρα από τη φυσική, ολοκληρωτική εξόντωση του άλλου και έτσι έγινε, θρηνώντας εκατόμβες νεκρών και παντού κάπνιζαν τα καμένα σπίτια, μέχρι που επικράτησε η μία παράταξη.

 

Μετά, ήρθε η νέα γενιά, αποσύρθηκε η παλιά, και η νέα θεώρησε ως καθήκον της τη αμοιβαία συγχώρεση όλων, έτσι στήθηκαν μνημεία σε όλη τη χώρα, ποτέ πια πόλεμος, και επέστρεψαν οι εξόριστοι και το Βασίλειο γύρισε σελίδα και είδαμε πρόοδο.

 

Και λοιπόν; Τι σχέση έχει αυτή η ιστορία με την τωρινή, τον ρώτησε ο Πρωθυπουργός.

 

-Η ίδια ιστορία είναι που μας ξαναέρχεται και χτυπάει τη πόρτα.

Εμείς είμαστε σχεδόν αποφασισμένοι αυτή τη στιγμή να τιμωρήσουμε τους Ανατολικούς, βασικά επειδή είμαστε Δυτικοί. Συμπεριφερόμαστε όπως τότε στον δικό μας εμφύλιο.

-Και τι λες να κάνουμε δηλαδή;

-Ότι κάνει και το δικαστήριο πριν λάβει οποιαδήποτε απόφαση. Πρώτα ακούει και τις δύο πλευρές, ώστε να βγάλει κρίση και να πει π.χ. ότι η μία πλευρά έχει 70% δίκαιο και η άλλη 30%. Και μετά λαμβάνει απόφαση. Ακόμα και ένα ζευγάρι ανθρώπων, εάν έρθουν έτσι τα πράγματα, μπορεί να χωρίσει πολιτισμένα και ο καθένας να συνεχίσει τη ζωή του, χωρίς βίαιες προστριβές. Για αυτό έρχονται στο δικαστήριο, και ο δικαστής χωρίς να παίρνει τη θέση ούτε του ενός, αλλά ούτε και του άλλου κοιτάζει πρώτα τα στοιχεία και ακούει και τους δύο αντιδίκους, ώστε να καταλήξει πιθανά στη πιο δίκαιη λύση.

Εμείς στο συμβούλιο αυτό, ξεχνάμε ότι είμαστε Δυτικοί και θεωρούμε αυτονόητο ότι οι αδελφοί μας Δυτικοί έχουν δίκαιο 100%. Όπως και εάν πηγαίναμε από την άλλη πλευρά και βλέπαμε το συμβούλιο των Ανατολικών θα τους βλέπαμε και αυτούς να υποστηρίζουν τους Ανατολικούς αδελφούς τους, θεωρώντας ότι αυτοί έχουν δίκαιο πάλι 100%.

Έτσι όμως δεν κάνουμε τίποτα, θα επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος, θα χρειαστεί να υποφέρουμε και πάλι, λες και δεν είχαμε ποτέ την παιδεία να μαθαίνουμε από τα λάθη μας…

 

  

 

 

 

 

Εικόνα: https://www.wallpaperflare.com